Gonty to niewielkie deseczki z drewna iglastego, które przez wieki chroniły dachy przed niepogodą. Mimo, że krycie domów gontem jest jedną z najstarszych metod dekarskich, nadal wymaga wyjątkowych umiejętności zarówno od cieśli (przygotowanie deseczek) jak i dekarza (ułożenie gontów na dachu). Każdy pojedynczy gont przygotowywano ręcznie poprzez promieniste rozcinanie drewna wzdłuż włókien tak, aby z po jednej stronie deseczki powstał wąski klin, a po drugiej miejsce na wyżłobioną przez cieślę wpustkę. Następnie klepki kładziono starannie wbijając kliny we wpustki, aby ciasno na siebie nachodziły pokrywając szczelnie dach. Nas koniec gonty mocowano skórzanymi rzemieniami lub obciążano kamieniami.